آیا تا به حال اندیشیده ایم حضور ۲ میلیون کرد مهاجر اما غاصب (نه پناهنده ) ,جمعیتی حدود ۲۰% جمعیت آزربایجان غربی , ﺒﻪ آزربایجان جنوبی تحت اشغال و حرکت ملی آزربایجان چه صدمات جبران ناپذیری به همراه دارد ؟
کردهای نه تنها خود ر اپناهنده و مهاجر نمیبینند حتی خود را صاحب منطقه و ۸۰ درصد بقیه را مهاجر می‌نامند در منطقه‌ای که از نظر اقتصادی و سیاسی یکی از پر اهمیت‌ترین منطقهجهان بوده و گلوگاه اسیا- اروپا – قفقاز -فلات ایران – آزربایجان جنوبی و تورکیه آزربایجان‌های تجزیه شده و توران را بهم قفل میزند و هر ملتی که بر این مناطق حاکم باشد قدرت منطقه‌ای خواهد بود و این جغرافیا هزاران سال است که وطن تورک هاست با ﺑﺮﺭﺳﯽ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﺭﺳﻤﯽ ﺩﻭﻟﺖ ﺍﯾﺮﺍﻥ در دو رژیم پهلوی و آخوندی,ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻫﺎﯼ ﻧﻬﺎﺩﻫﺎﯼ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ رژیم فاشیستی ایرانی ﻭ ﺍﺷﺨﺎﺹ ﻣﺴﺌﻮﻝ، ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺳﺮﺷﻤﺎﺭﯼﻫﺎﯼ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻧﻔﻮﺱ ﻭ ﻣﺴﮑﻦ ﺩﺭ ﺳﺎﻝﻫﺎﯼ ۱۳۳۵-۹۰ ، ﺍﻧﺘﺸﺎﺭﺍﺕ ﻣﺮﮐﺰ ﺁﻣﺎﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻭ … ﺑﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ نتایج تاسف بر انگیز برای ملت آزربایجان ﺩﺳﺖ می‌یابیم .
ﺩﻗﺖ ﺩﺭ ﺍﻧﺒﻮﻫﯽ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻭ ﻣﺂﺧﺬ ﺍﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺭﺍ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻘﺮﯾﺐ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺧﻮﺑﯽ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺛﺎﺑﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺑﻪ ۲ ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﻣﻬﺎﺟﺮ ﻋﺮﺍﻗﯽ ( ﮐﺮﺩ ) ﺳﺎﮐﻦ آزربایجان جنوبی ﻫﺴﺘﻨﺪ ( ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ۱ ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﻭ ۸۸۰ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮ )ﻭ ﺍﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺁﻣﺎﺭ ” ﺭﺳﻤﯽ ” ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﻧﻬﺎﺩﻫﺎﯼ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ رژیم‌های غاصب ایرانی ﺍﺳﺖ. ﺩﺭﺍﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﻋﺒﻮﺭ ﻏﯿﺮﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺍﺯ ﻣﺮﺯ، ﻣﻬﺎﺟﺮﺗﻬﺎﯼ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﻭ سر باز زنی‌رژیم‌های ایرانی ﺩﺭ ﺳﺮﺷﻤﺎﺭﯼ ﺩﻗﯿﻖ، ﺗﻼﺵ ﺩﻭﻟﺘﻬﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﻤﺘﺮ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ ﺁﻣﺎﺭ ﻣﻬﺎﺟﺮﺍﻥ ﻭ … ﻟﺤﺎﻅ ﻧﮕﺮﺩﯾﺪﻩ ﻭ ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﺑﺎ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮﺩﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﻗﻢ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻧﯿﺰ ﺑﮕﺮﺩﺩ.
ﻃﺒﻖ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﺭﺳﻤﯽ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﻣﺎﺑﯿﻦ ﺳﺎﻝ ۱۳۵۴ ﺗﺎﮐﻨﻮﻥ ﺩﺭ ﺳﺎﻟﻬﺎﯼﺯﯾﺮ ﺷﺎﻫﺪ ﻭﺭﻭﺩ ﻣﻬﺎﺟﺮﺍﻥ ﻋﺮﺍﻗﯽ ﻭ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ به جغرافیا موسوم به ایران اللخصوص ۹۵% به مناطق تورک آزربایجان جنوبی ﺑﻮﺩﻩ ﺍﯾﻢ :
ﺳﺎﻝ :۱۳۵۴ ۳۰۰ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮ
ﺳﺎﻝ :۱۳۵۹ ۳۳ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮ
ﺳﺎﻝ :۱۳۶۶ ۳۷ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮ
ﺳﺎﻝ :۱۳۶۹ ۱۴ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮ
ﺳﺎﻝ :۱۳۷۰ ۴۵۰ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮ
ﺳﺎﻝ :۱۳۷۵ ۵۰ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮ
ﺳﺎﻝ :۱۳۸۱ ۲۲۰ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮ
ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﺍﯾﻦ ﮐﻮﭼﻬﺎ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ۱۳۶۹ ﻭ ﺍﻭﺍﯾﻞ ﺑﻬﺎﺭ ۱۳۷۰ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﮐﻮﭺ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﻭ ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﯽ ﮐﺮﺩﻫﺎﯼ ﻋﺮﺍﻗﯽ نه در مناطق کرد نشینﺑﻪ آزربایجان جنوبی ﻭ ﺗوﺮﮐﯿﻪ و مرز پر اهمیت ۲ جغرافییی تورک بود رژیم بدین وسیله مرز آزربایجان جنوبی و تورکیه دیوار کرد می‌کشید . ﺩﺭ ﺍﯾﻦﺭﻭﺯﻫﺎ ﭼﻨﺪ ﺻﺪﻫﺰﺍﺭ ﻭ ﺑﻨﺎﺑﺮ ﻗﻮﻟﯽ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﯾﮏﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﮐﺮﺩﻋﺮﺍﻗﯽ ﺭﺍﻫﯽ ﺍﯾﺮﺍﻥ شده و رژیم ایران با استقبال از آنهامهاجران را به غرب آزربایجان جنوبی هدایت کردﺪ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺁﻣﺎﺭ ﺭﺳﻤﯽ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ رژیم غاصب فارس ﯾﻌﻨﯽ ۴۵۰ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮ ﺍﮐﺘﻔﺎ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻣﺴﺘﻨﺪﺍﺕ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺩﺭ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺩﺭ ﻃﯽ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺍﯾﻦ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺍﯾﻦ ﻣﻬﺎﺟﺮﺗﻬﺎ ﯾﮏ ﺳﻮﯾﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻫﯿﭻ ﺧﺒﺮ ﺭﺳﻤﯽ ﻭ ﺣﺘﯽ ﻏﯿﺮ ﺭﺳﻤﯽ ﺍﺯ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺍﯾﻦ ﻣﻬﺎﺟﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﻋﺮﺍﻕ ﻣﺨﺎﺑﺮﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺩﯾﮕﺮ، ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺍﯾﻦ ﻣﻬﺎﺟﺮﺍﻥ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﻬﺎﺟﺮﺕ ﺍﺯ ﻧﻮ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﺩﺭ آزربایجان ﻣﺎﻧﺪﮔﺎﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ .حتی به گفته خود مهاجران اجازه بازگشت به عراق از طرف رژیم ایران و رئیس عشایر, بارزانی نمیدهد.تورکان آزربایجان نتایج و مشکلات حاصل از این مهاجرت‌ها (کار ، بهداشت ، مسکن ، مدرسه ، ..) را تا بدین روز بنام انسانیت تحمل کرده است ولی هیچ تحملی بر ادعای اراضی این مهاجران عراقی بر ۱ سانیتی متر خاک آزربایجان هم نخواهند داشت مهاجران یا باید به عنوان شهروند آزربایجان با حفظ زبان و عادت خود مانند شهروند آزربایجان زندگی کنند و یا آزربایجان را ترک کنند.
ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺑﻪ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﻧﺮﺥ ﺭﺷﺪ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺩﺭ ﻃﯽ ﺳﺎﻟﻬﺎﯼ ۱۳۵۴ ﺗﺎﮐﻨﻮﻥ ﻣﯽ ﭘﺮﺩﺍﺯﯾﻢ. ﺩﺭﺝ ﺍﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﺿﺮﻭﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻃﯽ ﺍﯾﻦ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﻧﺮﺥ ﺭﺷﺪ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﮐﺮﺩﻧﺸﯿﻦ شده ﺍﺯ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﮐﺸﻮﺭﯼ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻧﻤﻮﻧﻪ :
ﺳﺎﻝ :۱۳۸۴ایالتﺁﺫﺭﺑﺎﯾﺠﺎﻥ ﺷﺮﻗﯽ ۱.۱۷ ، ﮐﺸﻮﺭﯼ ۱.۲۳ ،استان ﮐﺮﺩﺳﺘﺎﻥ ۱.۳۱ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺳﺎﻝ :۱۳۸۵ ایالتﺁﺫﺭﺑﺎﯾﺠﺎﻥ ﺷﺮﻗﯽ ۱.۱۶ ، ﮐﺸﻮﺭﯼ ۱.۲۶ ،استان ﮐﺮﺩﺳﺘﺎﻥ ۱.۲۸ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.
ﺳﺎﻝ :۱۳۸۶ ایالتﺁﺫﺭﺑﺎﯾﺠﺎﻥ ﺷﺮﻗﯽ ۱.۱۴ ، ﮐﺸﻮﺭﯼ ۱.۲۴ ،استان ﮐﺮﺩﺳﺘﺎﻥ ۱.۲۶ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.
ﺳﺎﻝ :۱۳۸۷ ایالتﺁﺫﺭﺑﺎﯾﺠﺎﻥ ﺷﺮﻗﯽ ۱.۱۶ ، ﮐﺸﻮﺭﯼ ۱.۲۳ ،استان ﮐﺮﺩﺳﺘﺎﻥ ۱.۳۰ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.
ﺳﺎﻝ :۱۳۸۷ ایالتﺁﺫﺭﺑﺎﯾﺠﺎﻥ ﺷﺮﻗﯽ ۱.۱۶ ، ﮐﺸﻮﺭﯼ ۱.۲۳ ، استان ﮐﺮﺩﺳﺘﺎﻥ ۱.۳۰ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.
ﺳﺎﻝ :۱۳۸۸ ایالتﺁﺫﺭﺑﺎﯾﺠﺎﻥ ﺷﺮﻗﯽ ۱.۲۳ ، ﮐﺸﻮﺭﯼ ۱.۳۱ ، استان ﮐﺮﺩﺳﺘﺎﻥ ۱.۳۳ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.
ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻝ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺧﺼﻮﺹ ﻫﻢ ﺍﺭﻓﺎﻕ ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻣﺎﺭ ﮐﺸﻮﺭﯼ کشور موسوم به ایران که توسط خود رژیم درج شده ﺑﺴﻨﺪﻩ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯾﻢ .
این اکراد همانطور که مردم منطقه شاهد آن هستند بنا به فتوا‌های دینی رهبران دینی خود زاد ولد بیشتر در این منطقه داشته,هرکدام بیش از ۶ فرزند دارند ۹۰%مردان مهاجر کرد ۲ یا ۳زنه هستند .
ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻨﺎﺩ ﺑﻪ ﺁﻣﺎﺭ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﻣﺮﮐﺰ ﺁﻣﺎﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺳﺮﺷﻤﺎﺭﯼﻫﺎﯼ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻧﻔﻮﺱ ﻭ ﻣﺴﮑﻦ ﺩﺭ ﺳﺎﻝﻫﺎﯼ ۱۳۳۵-۹۰ ﻣﺤﺎﺳﺒﺎﺕ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻤﺎﻣﯽ ۴۰ ﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﺩﻗﺖ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﻧﻬﺎﯾﺘﺎ ﻣﺸﺨﺺ ﮔﺮﺩﯾﺪ ﺣﺪﺍﻗﻞ ۱ ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﻭ ۸۸۶ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﻣﻬﺎﺟﺮﺍﻥ ﮐﺮﺩ ﻋﺮﺍﻗﯽ ﻭ ﻧﻮﺍﺩﮔﺎﻧﺸﺎﻥ ﺩﺭکشور موسوم به ایران ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﮑﺜﺮ ﺟﻤﻌﯿﺘﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﻏﺮﺏ آزربایجان ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺳﺖ.
همچنین کوچ داخلی نیز در جغرافیا ایران در ۸۰ سال اخیر مرسوم بوده و تعداد زیادی از کردهای به اصطلاح ایرانی از استانهای کردستان و کرمانشاهانﺩﺭکشور موسوم به ایران راهی غرب آذربایجان شده و در این منطقه که از نظر طبیعی و کسب و کار وضعیت بهتری دارد سکنی گزیده اند. مهمترین این کوچها نخست در سال ۱۳۵۰ با مهاجرت بیش از ۱۰۰ هزار کرد عراقی به منطقه سیوق بولاغ (مهاباد) آذربایجان غربی صورت گرفت. مهاجرت دوم نیز در اواخر زمستان ۱۳۶۹ و اوایل بهار۱۳۷۰ اتفاق افتاد که کوچ گسترده و میلیونی کردهای عراقی به ایران و ترکیه محسوب می شود. در این‌روزها چند صد‌هزار و بنا‌بر قولی بیش از یک‌میلیون کرد‌عراقی راهی ایران شدند.
ﺟﺎﻟﺒﺘﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﮐﺮﺩﺳ ﺘﺎﻥ (ﺣﺘﯽ ﺑﺪﻭﻥ ﺣﺬﻑ ﮐﺮﺩﻥ ﺁﻣﺎﺭ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺷﻬﺮﻫﺎﯼ ﺗوﺮﮎ آزربایجان جنوبی ﻗﺮﻭﻩ ﻭ ﺑﯿﺠﺎﺭ ﻭسونگور … ) ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۹۰ ﻃﺒﻖ ﺁﻣﺎﺭ ﺭﺳﻤﯽ ۱ ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﻭ ۵۰۰ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ !و ۱ نفر کرد مهاجر را مناطق کرد جغرافیا موسوم به ایران موجود نیست .
این خود نشان میدهد که همه جمعیت مهاجر کرد عراقی و یا ساکن‌های ایران (که آنها هم خود مهاجر بوده در صده ۱۸ وارد این مناطق شدند ) به ۳ میلیون می‌رسد این یعنی نصف جمعیت آزربایجان شرقی ! ولی این به معنای دور شدن خطرهدف کرد‌ها جهت غصب آزربایجان یا ماشه نشدن دوباره این اکراد بدست دولت‌های دیگر همچون گذشته برای دشمنی با آزربایجان و تورک ها نیست! بلکه برعکس خطر و فجایع حاصل از این خطر بسیار وخیم پیشبینی میشود .
این زنگ خطره بزرگی برای آزربایجان می‌باشد فجایع ۱۲۹۹ خوی,اورمیه و ۱۳۵۸ سولدوز را فراموش نکنیم و از همه بدتر این دفعه اکراد هجوم کننده به آزربایجان برای غصب آزربایجان فقط از خارج از مرز‌های آزربایجان به ما حمله نخواهند کرد اینبار ۲ میلیون مسلح در داخل آزربایجان دارند و گرچه رسیدن به همه خواست‌ها شوم برای آنها غیر ممکن است ولی چیز‌های از ما خواهند کند و یا فجایعی را به بار خواهند آورد که جبرانش غیر ممکن خواهد بود اللخصوص در شرایط زمان کنونی که کرد‌ها با کمک ایرانیان و غرب کاملا جنگ تبلیغاتی و روانی را درحال بردن هستند.(کافیست در گوگل بزنید کردستان )
حکومت ایران در آزربایجان غربی با کوردها کاملا استراتژی موافق ، همسو و اهداف مشترک دارد. دو هدف بیشتر از دیگر اهداف این ۲ متحد (ایران-کرد) حائز اهمیت است :
۱- شقّه کردن نیروی حرکت ملی آزربایجان , ایجاد دشمنی دیگر به جز رژیم ایران در اراضی آزربایجان مقابل حرکت ملی آزربایجان
۲- ایجاد دیوارحائل کرد بین تورکیه و آزربایجان جنوبی با “کردستان” خیالی در اراضی آزربایجان. به هم زدن اهمیت ژئوو پلتیک آزربایجان
گفتنی است بنا به اعتراف این مقام حکومتی حکومت ایران عمدا اکراد تروریست را در خاک آزربایجان جنوبی اسکان داده تا بدین طریق غرب آزربایجان را نا امن کند.حکومت ایران از اکراد تروریست به صورت کارت در مقابل حرکت ملی و آزادی بخش آزربایجان جنوبی استفاده میکند اکراد مهاجر اکثرا از طرف سازمان‌های تروریستی کوردها و حکومت ایران حمایت وسازماندهی شده وبرای بر هم زدن ترکیب جمعیت آزربایجان جنوبی و ایجاد موانع برای حرکت آزادی طلب آزربایجان به طور رسمی از رژیم ایران خط میگیرند .
* ﻣﺴﺘﻨﺪﺍﺕ :
-اعتراف امام جمعه اورمیه: یک میلیون کُرد مهاجر عراقی را در آزربایجان غربی اسکان داده‌ایم.امام جمعه شهرستان اورمیه, معاون سیاسی امنیتی آذربایجان,نماینده رسمی خامنه‌ای, در اورمیه طی سخنانی عنوان کرد در جنگ ایران و عراق، حدود یک میلیون مهاجر کُرد عراقی را در آزربایجان غربی پذیرا بودیم و آنها را اسکان داده ایم.
– به نقل از ایرنا، در تاریخ پنج شنبه ۱۱ دی ۱۳۹۳، علیرضا رادفر معاون سیاسی امنیتی استاندار آذربایجان غربی گفته بود:” میزبانی از ۶۰۰ هزار پناهنده کرد عراقی در دهه ۷۰ شمسی، میهمان نوازی مردم استان آذربایجان غربی به رغم مشکلات موجود را نشان داد.” علیرضا رادفر در همایش بین المللی مدیریت بحران و حمایت از پناهندگان در اورمیه افزوده بود: “در آن سالها، جمعیت آزربایجان غربی به دو میلیون و ۴۰۰ هزار نفر می رسید که با توجه به این آمار، تعداد پناهندگان عراقی، یک چهارم جمعیت استان بود.”
– ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﯾﮏ ﺑﯿﺎﻧﯿﻪ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪﻩ، ﺑﻪ ﺗﺎﺭﯾﺦ ۱۰ ﻣﻪ ۱۹۸۰ ۲۰ ﺍﺭﺩﯾﺒﻬﺸﺖ ۱۳۵۹ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﻋﺮﺍﻗﯿﺎﻥ ﺍﺧﺮﺍﺟﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺳﻔﺎﺭﺕ ﺗﻮﻧﺲ ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﻣﺘﺤﺼﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﻫﻔﺘﻪﻫﺎﯼ ﺍﺧﯿﺮ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ۳۳ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮ ﺷﺎﻣﻞ، ﺑﺎﺯﺭﮔﺎﻧﺎﻥ، ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯾﺎﻥ، ﮐﺎﺭﻣﻨﺪﺍﻥ ﺩﻭﻟﺖ، ﭘﺰﺷﮑﺎﻥ، ﻣﻬﻨﺪﺳﺎﻥ ﻭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﻫﺎﯼ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺯ ﻋﺮﺍﻕ ﺍﺧﺮﺍﺝ ﺷﺪﻩﺍﻧﺪ.
– ﺻﺎﺩﻕ ﺯﯾﺒﺎ ﮐﻼﻡ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺍﯼ ﺩﺭ ﺳﺎﯾﺖ“ﺧﺒﺮﺁﻧﻼﯾﻦ :” ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۵۴ ﮐﻪ ﺗﻮﺍﻓﻖ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﻪ ﺍﻟﺠﺰﺍﯾﺮ ﻣﯿﺎﻥ ﺭﮊﯾﻢﺷﺎﻩ ﻭ ﺻﺪﺍﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﻣﻨﻌﻘﺪ ﮔﺮﺩﯾﺪ ﻭ ﺣﺎﻟﺖ ﺁﺗﺶ ﺑﺲ ﻣﯿﺎﻥ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﻭ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺷﺪ، ﺭﮊﯾﻢ ﺷﺎﻩ ﺍﺯ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻫﺎﯼ ﮐﺮﺩﻫﺎﯼ تروریست ﻋﺮﺍﻕ ﻋﻠﯿﻪ ﺻﺪﺍﻡﺩﺳﺖ ﮐﺸﯿﺪ ﻭ ﻣﺘﻘﺎﺑﻼ ﺻﺪﺍﻡ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﺍﺯ ﻣﺨﺎﻟﻔﯿﻦ ﺭﮊﯾﻢ ﺷﺎﻩﭘﺎﯾﺎﻥ ﺩﺍﺩ. ﺍﯾﻦ ۳۰۰۰۰۰ ﮐﺮﺩ ﻇﺮﻑ ۳۰ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪﯼ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ(بخوانید خاک آزربایجان) ﺯﻧﺪﮔﯽﮐﺮﺩﻧﺪ. ﺑﻪ ﺑﻪ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺭﻓﺘﻨﺪ، ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﺮﺩﻧﺪ.(ولی این دلیل به صاحب شدن به اراضی آزربایجان نمیشود.)
– چراغ سبز استاندار خائن اورميه به بيش از ۲۰۰۰خانواده گروهک تروریستی پ ک ک اجازه اسکان مستقيم در داخل شهر اورميه داده شد.
ﺫﮐﺮ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﯼ ﺍﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﺿﺮﻭﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺁﻣﺎﺭﻫﺎ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺣﺪﺍﻗﻠﯽ ﺍﺯ ﻭﺍﻗﻌﯿﺘﻬﺎﺳﺖ .
Yorumlar